موریانه ها تعداد زیادی بسته اسکناس به ارزش میلیون ها روپیه را در بانکی در هند جویده اند و کارکنان هند در این حادثه مقصر شناخته شده اند.

گزارش شده که کارکنان این بانک در ایالت اوتار پرادش به خاطر "سستی" در انجام وظیفه مقصر شناخته شده اند.

تصور می شود که این حشرات اسکناس هایی به ارزش 10 میلیون روپی (225 هزار دلار) را جویده باشند.

در سال 2008 حادثه مشابهی رخ داد زمانی که موریانه ها در ایالت بهار پس انداز یک معامله گر که در بانک او نگهداری می شد را جویدند.بانک ایالتی هند می گوید که تحقیقاتی درباره تازه ترین حادثه انجام می شود.

ابای سینگ مدیر کل بانک هند به "پرس تراست" هند گفت: "مدیریت شعبه به خاطر این سستی که باعث صدمه دیدن اسکناس ها در شعبه فاتحپور ناحیه بارابانکی شد مقصر شناخته شده است."او گفت که این افراد تنبیه خواهند شد.او گفت: "و این تقصیر بانک بود، و ضرر ناشی از موریانه ها را تقبل خواهد کرد... عموم از این ماجرا ضرر نخواهند دید."خانم سینگ گفت که نمره شناسایی اکثر اسکناس ها دست نخورده است، و به این ترتیب امکان جایگزینی آنها وجود دارد.مقام های بانک دریافتند که اسکناس ها - که در یک محفظه نگهداری می شد - پیشتر در ماه جاری آسیب دیده بود.گزارش ها حاکیست که شعبه ای که پول در آن نگهداری می شد قدیمی بود، به ندرت تمیز می شد و بهشت موریانه ها به حساب می آمد.

خانم سینگ گفت: "پیشتر این مساله در معرض توجه مدیریت بانک قرار داده شده بود که حشره موریانه درحال آسیب زدن به پوشه ها و اثاثیه هستند. تلاش هایی برای جابجا کردن بانک به مکانی دیگر در جریان است."

 

 چشم‌ها، بینی و دهان مسیر مناسبی برای ورود عوامل بیماری زا مانند ویروس کرونا به بدن فراهم می‌کنند.این روزها مرتب به ما گفته می شود که برای جلوگیری از ورود ویروس کرونا به بدنمان نباید به چشم‌ها، بینی و دهان خودمان دست بزنیم. اما این کار در عمل واقعا سخت است، ما بیشتر از آنکه فکر می‌کنید "به خودمان دست می‌زنیم. ویروس کرونا معمولاً ازطریق سرفه و عطسه، تماس شخصی با افراد آلوده یا لمس کردن سطوح آلوده و پس از آن لمس دهان، بینی و چشم‌ها در بین افراد جامعه سرایت می‌کند.

چرا انقدر به صورتمان دست می زنیم؟ و چگونه می‌توانیم این رفتار غلط را اصلاح کنیم؟

ما بطور میانگین، ساعتی ۲۳ بار صورت خود را لمس می‌کنیم که شامل تماس مرتب با دهان، بینی و چشم‌ها می‌باشد. یکی از توصیه‌هایی مبارزه از ابتلا شدن به کووید-۱۹ این است که تسلط بر حرکات دست به همان اندازه شستن دست اهمیت دارد.

چرا همواره به صورت دست می‌زنیم؟

به قول شاعر ترک عادت در انسان‌ها موجب مرض می شود اما این را بدانید یکی از را های شایع انتقال ویروس به افراد از طریق دست دادن می باشد.مشکل دست زدن این است که چشم‌ها، بینی و دهان مسیر مناسبی برای ورود انواع عوامل بیماری زا به بدن فراهم می‌کنند. وقتی شما دست میدهید به راحتی میشود ویروس از طریق دست آلوده که به چشم زده می شود انتقال یابد.

از طرفی بیماری ویروس کووید-۱۹ توسط قطرات ریزی که از بینی و دهان فرد آلوده خارج می‌شوند از شخصی به شخصی دیگر منتقل می‌شود.
اما این را هم بدانید که بیماری از راه تماس با سطوح آلوده به این ویروس نیز می‌تواند منتقل شود. این ویروس‌ کرونا معمولا مقاومت بالایی در محیط دارند و بعضی از آن‌ها حتی به مدت ۹ روز هم در محیط باز دوام می‌آورند.ترکیب این مقاومت بالا با عادت دست زدن به صورت می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

مطالعه بیشتر …

دانشمندان به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد ۵۰ میلیون سال پیش گونه‌ای از مورچه های عظیم الجثه وجود داشت که طولشان به بیش از پنج سانتیمتر می‌رسید.

به گفته دانشمندان این گونه از مورچه ها که تیتانومیرما لوبی (Titanomyrmma Lubei) نامیده شده است، در قطب شمال و همزمان با گرمایش زمین می‌زیسته‌اند.

پژوهشگران با تحقیق بر روی فسیل‌هایی که در رسوب‌ دریاچه‌ای در ایالت وایومینگ در آمریکا انجام دادند موفق به کشف این گونه از مورچه ها شده‌اند.نتیجه این تحقیقات که توسط گروه پژوهشگران آمریکایی - کانادایی گردآوری شده، در نشریه علمی "رویال سوسایتی" منتشر شده است.گونه جدیدی که کشف شده ظاهرا بسیار شبیه به فسیل هایی است که قبلا نیز در آلمان و یا در جزیزه آیل آو وایت، جزیره‌ای در جنوب انگلیس، کشف شده بود.

مطالعه بیشتر …

 به گفته دانشمندان، بدن کوچک و کم وزن یک پشه دلیل اصلی آسیب ندیدن آن در هنگاه پرواز در باران است.سمپاشی حشراتیک گروه از پژوهشگران دانشگاه صنعتی جورجیا، از حشراتی که به قطره های باران برخورد می کردند فیلمبرداری کردند.این آزمایش نشان داد که بدن آنها مقاومت زیادی در مقابل فشار آب از خود نشان نمی دهد و آنها به سادگی به یک قطره آب ملحق می شوند و با آن به سمت زمین حرکت می کنند.

این آزمایش نه تنها به پژوهشگران کمک کرده است تا بیشتر متوجه زندگی حشرات در محیطهای مرطوب و نمدار شوند، بلکه آنها از طریق این آزمایش روباتهای کوچکی طراحی کردند که قادر به پرواز هستند و آب تاثیری بر آنها نمی گذارد.

دیوید هو، سرپرست این گروه تحقیقاتی گفت: "اگر جثه کوچک باشد، باران می تواند خطرناک باشد اما به نظر می رسد که این پشه ها آنقدر کوچکند که باران هیچ خطری برایشان ندارد."پس از تلاشهای متعدد دکتر هو و همکارانش موفق شدند به پشه های در حال پرواز قطره های آب بپاشند و نتیجه آن را فیلمبرداری کنند.وزن هر قطره آب بین دو تا ۵۰ برابر وزن یک پشه بود.

نتیجه شگفت انگیز بود و دکتر هو آن را به ورزش رزمی چینی تای چی تشبیه کرد.او گفت: "فلسفه ای وجود دارد که اگر در مقابل فشار مقابله نکنید، فشار را احساس نمی کنید."دکتر هو افزود: "همین باعث می شود که آنها فشار را حس نکنند. آنها به سادگی به قطره می پیوندند، یکی می شوند و با هم سفر می کنند."زمانی که جسمی محرک با جسم دیگری برخورد می کند، سرعت آن به طور ناگهانی کم می شود و ضربه زیادی وارد می کند. برای مثال اگر اتومبیلی با سرعت ۴۸ کیلومتر در ساعت به دیواری برخورد کند، دیوار تمام انرژی وارد آمده به آن را جذب می کند و آسیب می بیند. رمز نجات پشه ها هم در باران این است که پشه ها سرعت قطره های باران را کاهش نمی دهند و انرژی زیادی جذب نمی کنند اما تنها پیوستن به قطرات باران برای زنده ماندن کافی نیست.

این حشرات باید قبل از رسیدن قطره ها به زمین که با سرعت ۳۲ کیلومتردر ساعت حرکت می کنند، از قطره آب جدا شوند. آزمایشها نشان می دهد که پشه ها این کار را با مهارت زیادی انجام می دهند.

یک تصویر خارق العاده که مورچه ای را در حال بلند کردن وزنه ای که صد بار از خودش سنگین تر است نشان می دهد، برنده جایزه نخست رقابت های عکاسی علمی شده است.صاحب این عکس درباره خواص چسبندگی پای حشرات تحقیق می کن.

این تصویر یک مورچه آسیایی را نشان می دهد که از سطحی مانند شیشه آویزان شده و با دهانش وزنه ای ۵۰۰ میلی گرمی را بلند کرده است.عکاس این تصویر دکتر تاماس اندلاین، استاد جانورشناسی دانشگاه کمبریج است که درباره پاهای چسبناک حشرات تحقیق می کند.شورای تحقیقات فناوری زیستی و زیست شناسی بریتانیا جایزه ۷۰۰ پوندی خود را به عکس دکتر اندلاین اختصاص داد.تحقیقات آقای اندلاین نشان می دهد مورچه ها هنگام حمل بارهای سنگین شکل کف پای خود را متناسب با وزن آن تغییر می دهند.

آقای اندلاین می گوید: "کف پای مورچه ها خود به خود تمیز می شوند و می توانند به هر نوع سطحی بچسبند."او امیدوار است با تحقیق بیشتر بتواند به تولید چسب های بهتر کمک کند.

به گفته دکتر اندلاین او امیدوار از نتیجه تحقیقاتش برای تولید چسب های هوشمند استفاده کند.

مورچه ها موجوداتی شگفت انگیزاند و آفات واقعی به شمار می آیند. در حدود 20000 گونه تا کنون روی زمین شناخته شده و آن ها در هر مکانی علی الخصوص در مکان های گرم و مرطوب یافت می شوند.

این آفات در یک گستره ای که از یک مورچه بسیار کوچک نظیر sugarant که کاملاً بی ضرر بوده تا مورچه های پرکار و بی رحم همچون مورچه های آتشین که نیش و گاز آن ها همچون آتش است ، تشکیل شده اند.

این آفات مکان هایی مانند چمن، محوطه های فضای سبز، نزدیک به مواد خوراکی ، مکان های تولید مواد غذایی و ظرف غذای حیوانات خانگی را برای زندگی ترجیح می دهند.

اندازۀ آن ها بسیار کوچک و تعداد آن ها بسیار زیاد می باشد. اگر در نقطه ای مورچه ای دیده شود بدانید تا یک مسیر طولانی به سمت مواد خوراکی در حال حرکت اند و کلیه محیط را احاطه می کنند. اندازۀ کوچک آن ها شرایط را برای پیدا کردن غذا و زنده ماندن در محوطه بیرون دشوار می سازد.

محققان می گويند که از يک نوع قارچ که برای انسان يا محيط زيست خطری ندارد می توان برای نابود کردن پشه استفاده کرد. اين يافته ممکن است راه را برای توسعه شيوه های نويدبخش تازه ای برای مبارزه با مالاريا بگشايد.

تيمی از دانشمندان بريتانيايی دريافته است که تماس با سطحی که آغشته به اين قارچ است، می تواند برای پشه مرگبار باشد.

اين مطالعه که در نشريه "ساينس" چاپ شده است نشان می دهد که 90 درصد پشه هايی که در تماس با اين قارچ قرار گرفتند ظرف مدت 14 روز از بين رفتند.

مالاريا سالانه جان دست کم يک ميليون نفر به خصوص کودکان و زنان باردار در آفريقا را می گيرد.

معالجه مالاريا بسيار دشوار است زيرا انگل آن به سرعت در مقابل داروهايی که برای درمان آن به کار می رود مقاوم می شود و پشه که ناقل آن است نيز در مقابل آفت کش ها مقاومت حاصل می کند.

پژوهشگران دانشگاه ادينبورو و "امپريال کالج" در لندن راه های نابودی پشه را بررسی کردند.

پشه پس از مکيدن خون انسان، برای چند ساعت روی يک سقف يا يک ديوار می نشيند تا استراحت کند.

محققان در پی کشف چيزی بودند که اين حشرات را در مدت استراحت آلوده کند.

مطالعه بیشتر …